aqua!!

Aqua, aqua muchos aqua!!
Wat een weekend zeg! Ik heb echt een top tijd gehad, maar ik heb voorlopig wel even genoeg water gezien! Het begon vrijdag middag toen de vrienden van Tinus een andere vrijwilliger uit Denemarken, rond half 1 naar de dierentuin kwamen, daar even kort kennis gemaakt en ze de dierentuin laten zien. Twee meiden uit Denemarken, een jongen uit Wenen en en jongen uit Zweden + Tinus en ik zouden dit weekend er op uit gaan. Ik had mijn backpack al in gepakt en mee naar de dierentuin genomen, dus na het werk konden we gelijk de bus nemen naar ciudad quasada ( San Carlos) waar we gelijk aansluitend een bus hadden naar la Fortuna een klein backpackers dorpje vlak bij de vulkaan Areanal. Hier hebben we in een klein backpackers hostel in gecheckt en vervolgens wat gegeten in een restaurantje in het dorp. Het hostel ( gringo petes’) is simpel maar gezellig maar wat verwacht je ook voor 7 dollar per nacht. Er is een kleine keuken waar je zelf je eten klaar moet maken een gezellige hal en woonkamer waar allemaal kaarten en folders van het gebied liggen en buiten in een soort tuin huisje was onze dorm.
We sliepen met zijn 6en in een piep klein kamertje waar een stapel bed van 3 hoog en een stapel bed van 2 hoog waarvan de onderste een 2 persoonsbed was.
nadat we wat gegeten hadden en de plannen voor de volgende dag hadden doorgesproken nog even snel naar de supermarkt gerent om ontbijt voor de volgende ochtend te halen, yogert, mango, piña ( ananas) en druiven ingeslagen samen met wat boter, honing en vruchten sappen. Toen we naar de kassa liepen zagen we op de grond iets bewegen, een klein wit rubberachtig ding dat heel hard aan het wriemelen en spartelen was, toen we wat verder rond keken zegen we een kat er met de rest van het lichaam van de gekko vandoor gaan, wel een vreemd gezicht hoor die staart heeft zeker nog 5 minuten liggen kronkelen! Die avond gezellig nog wat gedronken in de keuken van gringo petes’ en wat hints spelletjes gespeeld heb me dood gelachen, toen een jongen het woord sexappeal moest proberen uit te leggen aan de rest van zijn team!
De volgende ochtend vroeg uit de veren en maar onze eerste bestemming te gaan, regel 1 van de backpackers er staat nooit iets vast! De avond er voor hadden we een heel plan gemaakt voor de komende 2 dagen maar daar kwam natuurlijk niks van terecht. We zouden een hike op de vulkaan gaan maken maar toen we wakker werden zagen we al snel dat dat niet door kon gaan het was heel erg bewolkt en je kon nog niet eens de helft van de vulkaan zien. Nee een hike op de vulkaan had niet veel zin, plannen om gegooid en met een taxi naar “catarata “gegaan een mooie waterval in de buurt je na je door de taxi word afgezet moet je eerst een intree betalen om het pad op te mogen je bent dan namelijk nog ruim een half uur lopen van de waterval vandaan, naar het is het wel waard je loopt over een slecht onder houden pad/trap naar beneden om dan eerst bij een brug vlak voor de waterval uit te komen super mooi gezicht! Vervolgens kan je nog verder naar beneden om in het meertje/rivier waar de waterval in uitkomt te zwemmen. Brrrr wat is dat water koud zeg!!
Maar dan na een heerlijk verfrissende duik, komt de terug weg waar je het pad wat je met moeite naar beneden hebt gevolgd nu omhoog moet klimmen! Au dat is spierpijn! Na de toch naar de waterval weren we rond lunch tijd weer terug bij petes’waar we besloten dat we wel een relax dag hadden verdiend en de jongens wilde ZZZZOOOO graag naar het Baldi resort dat we maar hebben in gestemd. Het Baldi hotel is een ressort met we 25 hot springs en zwembaden. Echt super lux maar voor 28 $ kan je hier ook alleen de dag door brengen zonder een kamer te boeken hier zit dan een diner bij. Naar na een paar uur in het hete water te hebben liggen dobberen begon het gesodemieter, ik heb blijk baar wat water bij de waterval binnen gekregen of mijn lichaam vond het gewoon niet zo goed idee om na een koud bad een lange klim in natte kleren te maken, hoe dan ook.
Ik kreeg ontzettende buik kramp en voelde me niet lekker. Ben na het eten dan ook niet meer terug in het water gegaan want de warmte maakte het alleen maar erger, heb een internet ruimte in het hotel opgezocht en ben rustig even alle belevenissen van mijn klas genootjes gaan lezen die ook op deze site zitten. We zijn rond half 11 terug gegaan we we waren allemaal dood moe, je kan het je maar moeilijk voorstellen naar van bijna 8 uur in het warme water dobberen word je heel moe!
Volgende ochtend weer vroeg op om aan ons volgende avontuur te beginnen, we hadden de avond er voor bij pete’s een River tubbing ochtend gereserveerd water er eigenlijk op neer komt dat je in van die ronde plastic banden van een ruwe rivier af gaat.
Het was echt super leuk, we werden om 8 uur opgehaald en na een half uurtje rijden kwamen we bij de rivier aan band opblazen, zwemvest aan, helm op en gaan! Echt heel leuk gehad alleen halverwege toen we op een rustig stuk je aan het dobberen waren stelden de tico’s ( costaricaanen) voor om een klein stukje te zwemmen, wij braaf knikken en we lieten onze banden achter, was achter af niet zo slim idee. We liepen een stuk terug omhoog naar een stuk rivier wat best wild was en we net met de banden achter de rug hadden. Met zwemmen bedoelde de tico’s dus dat we het zelfde stuk weer moesten doen alleen nu zonder band, op je rug liggen, benen recht voor uit en je laten mee voeren door de stroming! Echt morgen is mijn kont bont en blauw denk ik wat ik had aardig wat stenen voorbij voelen komen. AU!
Het laatste stuk van de rivier was rustiger en we konden een beetje rond dobberen en van de omgeving genieten, kreeg nog een discussie met een van de begeleiders toen hij ons een hagedis op de oever liet zien volgens hem was het een Jezus Christ Lizzerd een hagedis die zijn naam eert omdat hij over water kan rennen. Om vervolgens te zeggen dat het een groene basilisk, die als bijnaam Jezus christ lizzerd, maar dit is niet zo, de groene basilisk en de Jezus christ lizzerd zijn twee verschillende soorten hagedissen die wel op elkaar lijken maar de basilisk kan niet over water rennen! Maar goed, hij scheen het niet met me eens te zijn. Eenmaal uit het water en weer terug in het hostel om onze spullen te pakken en uit te checken ontdekte ik dat ik helemaal verband was, het was bewolkt en ik was mijn zonnebrand vergeten, oeps…
Toen begon het tijd te worden om afscheid te nemen, het begon met Felix de jongen uit wenen die om 1 uur de bus moest hebben om terug te gaan naar zijn gastgezin hij zou nog een week in costa rica blijven maar daarna ging hij met zijn broer verder backpacken in Chili en Bolivia! De rest van de groep had nog 3 uur de tijd voor hun bus ging dus zijn we naar de water hole gelopen een plek op ongeveer 30 min lopen van het hostel waar er een kleine waterval in de rivier is zodat het hier dieper is. Ook hebben ze aan een van de takken aan de oever een touw vast gebonden zodat je een tarzan swing hebt, maar hij was toch wel heel erg hoog op de rotsen waar je van af moest springen en ik met mijn hoogte vrees vond het dood eng, heb het toch geprobeerd vanaf de laagste rots maar doordat ik niet heel erg hoog was kon ik niet heel ver in de rivier komen en raakte mijn voeten de bodem toen ik neer kwam au!
En toen kwam ik er echter dat als je weer uit de rivier wilde komen je via een aantal hele glibberige rotsen moest klimmen, op je blote en natte voeten! Niet grappig, ben er met veel moeite en krassen op mijn voeten uit gekomen maar ben er niet meer weer in gegaan, een keer was genoeg. Heb foto’s van de rest gemaakt met iemands camera en heb een poging tot opdrogen gedaan. Niet lang daarna moesten we weer terug want moest om 3 uur hun bus halen. Contact gegevens uit gewisseld elkaar succes gewenst met de rest van de trip en weg waren ze, Maria gaat volgende week een week naar Nicaragua om en dan komt ze weer teug naar Costa Rica om verder te reizen, Tinus gaat nog 3 weken trekken en de andere twee gingen weer verder met hun project in een ziekenhuis, ik hoop dat ik ze nog een keer zie! En anders spreek ik ze vast nog wel op facebook en skype!
Ik heb alleen de bus terug naar ciudad Quasada gepakt en van daar de tico bus terug naar la Marina, waar ik nu even alleen thuis ben, Hennig ( mijn duitse huisgenootje) ging naar San Jose en is nog niet terug en Patricia mijn gastmoeder is bij een verjaardag van familie. Dus ik had even tijd om dit te schrijven morgen als ik weer aan het werk ga zet ik het op mijn blog. Nu nog even alles uit pakken, eten en dan naar bed, ik ben dood moe!
Wat een weekend!